บูดเบี้ยว

adj. twisted

def.:

ที่นิ่วหน้าแสดงอาการเจ็บปวดหรือไม่พอใจ

related: distorted, grimacing, contorted syn.: เบ้, เบี้ยวบูด sample:

เขาแหงนหน้าบูดเบี้ยวขึ้นมาช้าๆ และส่งเสียงขู่ปนเสียงหอบแรงๆ ไม่หยุดปาก